Grzałka dwuwarstwowa

Dla otrzymania większej ilości pary większość z nas stosuje zwiększoną moc grzałki i dla kompensacji odparowanego płynu zwiększa przekrój knota przez stosowanie sznura o większej średnicy, bądź złożenie kilku sznurów cieńszych.

Ze względu na zjawiska towarzyszące gwałtownemu odparowaniu płynu nie jest to zbyt efektywna droga.

Jak zatem zwiększyć ilość pary nie zwiększając drastycznie dostarczonej mocy?
Jednym z rozwiązań jest zastosowanie dwuwarstwowej grzałki.
Część grzałki, warstwa wewnętrzna, jest nawinięta na jednym sznurze, następnie owinięta drugim.
Na zewnętrznej powierzchni nawija się drugą warstwę grzałki. W przypadku grubszego sznura, można go częściowo rozpleść i nawinąć wewnętrzną warstwę na centralnych sznurkach, po czym spleść go ponownie i nawinąć z wierzchu drugą warstwę.

Dzięki temu płyn nie jest grzany tylko z zewnątrz, a w całej objętości, określonej przez obwód knota i długość grzałki

Obydwie warstwy mogą być nawinięte jednym odcinkiem drutu bądź niezależnie.

Warstwa wewnętrzna może być nawinięta drutem o innej średnicy niż zewnętrzna.
Warstw może być więcej niż dwie
Połączenie warstw grzejnych może być szeregowe albo równoległe lub nawet mieszane.

Przez dobór proporcji mocy oddawanej przez poszczególne warstwy można uzyskać różne odczucia smakowe przy użyciu tego samego płynu.
Taka grzałka pozwala na zwiększenie rezystancji dla tego samego napięcia zasilającego i w rezultacie, zmniejszenie oddawanej mocy, przy takiej samej lub większej ilości pary.

Jak to zrobić pokażę na obrazkach, na przykładzie grzałki dla SE-2.

Wyżarzamy drut aby go pozbawić sprężystości i utlenić powierzchniowo (oksydacja).
Bierzemy jeden sznurek i igłę i nawijamy pierwszą warstwę tak jak to robimy zwykle.

Nie odcinamy drutu.

Owijamy pierwszą warstwę grzałki drugim sznurkiem i na nim nawijamy pozostałą część drutu.
Drugi sznurek izoluje warstwy grzałki i jest elementem dającym parę.